Lief spinnekopje,
Ik had je niet onmiddellijk zien liggen toen ik in de douche
stapte.
Ik zuchtte even toen je in de kromming van de badkuip naar
boven kroop en weer naar waar je zat naar beneden gleed. Hoe dikwijls ben je zo
niet op en af gegaan?
Ik nam de douchekop om je uit gemakzucht richting afvoer te
spoelen, enkele reis riool. Verzopen zonde nageslacht. Rattenvoer.
Ach neen, ik heb mijn vinger voor jou gelegd zodat je er op
kon kruipen. Je kwam voelen met je pootjes en vertrouwde het niet erg.
Ik las ooit dat spinnen niet zo van lichaamswarmte houden.
Ik nam dan maar een stukje papier en schoof het voor je uit.
Je subtiele pianistenpootjes gingen om beurten aarzelend de lucht in en tikten het
papiertje één voor één nieuwsgierig aan. Je aanvaardde m'n lift uit je uitzichtloze
bestaan en kroop op het stukje papier.
Ik bracht je door de badkamer door de gang door de
slaapkamer naar buiten op het terras en op het terras lag een dorre esdoornvrucht. Je weet wel, zo'n halve platte nepsnor die heerlijk naar beneden
helikoptert als ie valt. Als kind amuseerden we ons daar eindeloos mee tot we kastanjebolsters vonden.
Ik stelde de vrucht aan je pootjes voor. Niet onmiddellijk maar dapper evenwel, kroop je op
je gigantische luchtsurfplank. Prachtig gestroomlijnd design: onvervalst neo-organisch futurisme en wel helemaal voor jou alleen.
O wat een dolle vlucht moet je hebben gehad: zo van het
tweede verdiep rond en rond en rond twee toertjes per seconde naar beneden.
Boom tuin zon huis boom tuin zon huis boom tuin zon huis boom tuin zon huis. Ik
zou me de maag en darmen uit het lijf gebraakt hebben maar kon nu tenminste op
m'n gemak m'n balhaar trimmen.
Liefs,
Anthony
Geen opmerkingen:
Een reactie posten